خب اسم خیلی خیلی مبحث ساده ای به نظر می رسد ولی مرور نکات آن از بعضی اشتباهات در صحبت کردن و نوشتن جلوگیری می کند.بخصوص بعضی بچه ها در نگارش گاها بی دلیل THE بکار می برند و گاهی هم آنجا که باید از THE استفاده نمی کنند. در این درس از متد متفاوتی استفاده کردیم و آن آموزش حرف تعریف THE بر اساس انواع اسامی استو این درس البته یک درس ساده و مناسب برای سطح beginner  دسته بندی می شود ولی با این حال خواندش خالی از لطف نیست و شاید بتواند کمک کننده باشد. بیاید خیلی سریع انواع اسامی را مرور کنیم:

اسامی عام یا Common Nouns

این اسامی در رابطه چیز ها و اشیا و انسان ها بدون تعیین معین صحبت می کنند. یعنی چی؟ یعنی مثلا کتاب یا ماشین یا پسر. در حقیقت ۴ میلیارد پسر و چند صد میلیارد کتاب و چند صد میلیون ماشین وجود دارد و این اسامی برای اطلاق به همه ی آن ها و نه یک مورد خاص استفاده می شوند.

پس مثلا book  یعنی کتاب و هر کتابی می تواند باشد. همینطور a book  که یعنی یک کتاب.

اما زمانی که می گوییم

Give me the book

 یعنی آن کتابی که من و تو میدانیم کدام است را به من بده. فرض کنید شما و دوستتان تمامی پسورد های اینترتی تان را در یک کتاب نوشته اید. حالا قرار است که وارد ساید ترید و معاملات شوید. به دوستتان می گوید.

Give me the book  

یعنی آن کتاب را به من بده و منظور این است آن کتاب مشخصی که من و تو می دانیم کدام است را به من بده نه هر کتابی را. پس وقتی از اسامی عام استفاده می کنیم می توانیم the  بیاوریم و یا نیاوریم. این مسئله بر می گردد به حرفی که می خواهیم بزنیم.

اسامی خاص یا Proper Nouns

این اسامی برای نامگذاری چیز هایی که هویت معین دارند استفاده می شود. مانند مهسا یا نیکا و یا حافظ و سعدی و یا پاریس یا تهران و یا حتی شنبه یا جمعه.

برای این اسامی هم ممکن است the  بیاوریم. معمولا آن چیزی که بچه ها به عنوان قواعد استفاده از حرف the  در ذهن دارند مربوط به همین بخش است:

1. نهرها، دریاچه‌ها، و اقیانوس‌ها: The Nile, The Atlantic Ocean

2. کشورهایی که نام آن‌ها شامل جمع است یا فرم مرکب دارد: The United States, The United Arab Emirates

3. نام گروه‌ها یا تیم‌ها: The Beatles, The New York Yankees

4. روزنامه‌ها: The New York Times, The Guardian

5:  هتل‌ها، برج‌ها، و سایر ساختمان‌های معروف:    The Ritz, The Eiffel Tower

اسامی محسوس Concrete Nouns

این اسامی چیزهایی را نام‌گذاری می‌کنند که می‌توان آنها را لمس، بویید، دید، یا شنید. مثلاً، “درخت”، “آب”، “صدا”.

اگر این اسامی در کاربردی باشند که به طور مشخص اشاره به یک چیز خاص داشته باشند آنوقت  the  می گیردند. دقیقا مثل اسامی عام و مثال کتاب.

مثال:

This is the chair my mother gave me

اسامی انتزاعی یا Abstract  Nouns

این اسامی چیزهایی را معنا می‌کنند که نمی‌توان آنها را لمس، بو، دید، یا شنید. مثلاً، “عشق”، “آزادی”، “خرد”.

وقتی به طور کلی در رابهط با این مفاهیم صحبت می کنیم نیازی به حرف the  نیست.

Freedom is important

ولی تنها اگر خواستیم به نوع خاص و معنی از آزادی اشاره کنیم the  می آوریم. مثلا:

The freedom to speak is important

این نکته ی بسیار مهمی است. بسیاری از اوقات ما آنجا که لازم است برای اسامی انتزاعی the استفاده نمی کنیم. برای پرهیز این اشتباه توجه داشته باشید که اگر نوع مشخصی از یک اسم انتزاعی مدنظر شما بود.مثلا زیبایی نقاشی داوینچی. حتما حتما از the استفاده کنید.

The beauty of Da Vinci’s paintings.

اسامی غیر شمارشی یا Uncountable Nouns

این اسامی چیز هایی را نام گذاری می کنند که نمی توان آنان را شمرد. اگر در نام را به طور خاص استفاده می کنیم باید  the بیاوریم مانند  مثال زیر:

I need the water in that bottle

من به آبی که در آن بطری هست نیاز دارم. آب غیر قابل شمارش است و اگر بگویم water is good  دیگر the  نمی آوریم )چون به صورت کلی استفاده کردیم (ولی وقتی مشخص می کنیم دقیقا چه آبی نیاز به حرف The  است.

در اینجا مثال هایی از اسامی  غیر قابل شمارش را می بینید:

Rain Research Rice Salt Satisfaction Seafood Shopping Silence Silver Smoke Soup Space Spaghetti Sugar Thunder Time

اسامی شمارشی یا Countable Nouns

این اسامی چیز هایی را نام گذاری می کنند که می توان آنان را شمرد. مثل میزد، خودکار، شاهین و یا دوچرخه. این اسامی هم از همان قاده بالا پیروی می کنند. اگر به طور عام استفاده می شوند نیاز به  the  نیست. اما اگر به طور خاص هست مثل همان کتاب پسورد ها در مثال اول ، آنوقت باید the  بیاوریم.

اسامی جمع یا Collective Noun

اسم جمع در ظاهر مفرد است اما به گروعی از افراد یا جیز ها ویا حیوانات اشاره دارد. مانند:

Family Team Groupe Committee

خب اینجا هم اگر به یک گروه مشخص اشاره می کنیم the  می آوریم و اگر به صورت کلی صحبت کردیمدیگر نیازی به the  نیست.

Family is a source of support

 خب اینجا به طور کلی داریم صحبت میکنیم و می گویم خانوده سرچشمه حمایت است. پس نیازی به the  نیست.

اما اگر کسی از یک خانواده مشخص پرسید باید the بیاوریم. به مثال زیر توجه کنید:

Hey have you mad any plan for the summer? My family and I can’t hang out during the first week of August because THE family is going to vacation

به متن زیر نگاه کنید. تمامی انواع اسامی در آن هست:

John (Proper Noun) went to Paris (Proper Noun) last Saturday (Proper Noun) to experience the joy (Abstract Noun) of travel (Uncountable Noun). He visited several museums (Common Noun) and enjoyed artworks (Common Noun) by famous painters (Common Noun). At the Louvre (Proper Noun), he admired the Mona Lisa (Proper Noun) and felt a sense of awe (Abstract Noun).

He bought a painting (Common Noun) to bring back some memories (Countable Noun) of the city (Common Noun). While walking along the Seine River (Proper Noun), he tasted some cheese (Uncountable Noun) and wine (Uncountable Noun), both known for their unique flavors (Countable Noun). He felt freedom (Abstract Noun) and happiness (Abstract Noun) on this vacation (Common Noun).

امیدواریم این آموزش آز آکادمی انگلیسی سپهر برای شما مفید بوده باشد. نگاهی به وبینار ها و فیلم های آموزشی ما نیز داشته باشید.